Czarnkowski, Adam Sędziwój

Adam Sędziwój Czarnkowski, syn Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego i Jadwigi Sierpskiej z Gulczewa, herbu Nałęcz (Nałonie – Nałęcz niewiązany). Urodził się w 1555r. Jako młodzieniec, za panowania Stefana Batorego, uczestniczył w wojnach z Moskwą. Po śmierci ojca w 1571r. objął godność komandora poznańskich joannitów, którą piastował do 1586r. W 1593r. został starostą generalnym Wielkopolski czyli formalnie stał się zastępcą króla w tej prowincji. Od 1605r. był wojewodą łęczyckim, a w 1611 r. pełnił funkcję marszałka Trybunału Koronnego – najwyższego sądu Rzeczpospolitej. Czarnkowski był jednym z najbogatszych magnatów Wielkopolski. Posiadał 3 miasta, 49 wsi oraz części 17 wsi i 2 miast. W tym Czarnków, Białą, Trzciankę i okoliczne miejscowości. Ponadto trzymał kilka starostw. Pozwalało mu to na aktywne uczestnictwo w ówczesnej polityce. W młodości związał się z obozem kanclerza Jana Zamoyskiego. Później należał do stronników Zygmunta III Wazy. Majątek pozwalał mu na wystawianie nawet kilkusetosobowych oddziałów wojskowych, uczestniczących w wojnach przeciwko Turcji i Szwecji. Sam Czarnkowski uczestniczył w bitwie pod Chocimiem w 1621r.  Był dobroczyńcą licznych instytucji kościelnych. Między innymi w swoim testamencie zapisał na rzecz kapituły gnieźnieńskiej znaczną sumę, mającą pochodzić z dochodów klucza bialsko-trzcianeckiego. Zmarł w 1627r. i pochowany został w czarnkowskim kościele, w cynowym sarkofagu, który jest ozdobiony 6 medalionami przedstawiającymi czyny wojenne Czarnkowskiego oraz portretem zmarłego namalowanym na miedzianej blasze. Na pogrzebie mowy ku czci zmarłego wygłosili kaznodzieja jezuicki Mateusz Bembus oraz dominikanin Jacek Choryński. Zawierają one, między innymi, jedną z pierwszych wersji legendy rodziny Czarnkowskich, w tym informacje na temat Rozdróżki i pozostałych wsi, które ród ten miał uzyskać w 1245r.