Bucks, Aloysius Franz

Ks. Aloysius Franz Bucks urodził się 2 listopada 1871 r. w Wałczu. Jego ojcem był stolarz Edward Bucks, a matką Marianne z domu Pass. Miał także sześcioro rodzeństwa, z których czworo zmarło jeszcze jako dzieci.  W latach 1885-1890 uczęszczał do szkoły ludowej (Volksschule) w Wałczu, a po jej ukończeniu do wałeckiego gimnazjum (1890-1899). 16 marca 1899 r. zdał egzamin dojrzałości, po czym rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. Już w roku 1900 otrzymał niższe święcenia, a dwa lata później wyższe. W marcu 1902 r. zdał w Poznaniu państwowy egzamin naukowy (das wissenschaftliche Staatsexamen), a następnie przeniósł sie do Gniezna na tzw. praktykę seminaryjną. 1 grudnia 1902 r. otrzymał święcenia kapłańskie, po których pracował przez kilka miesięcy jako duszpasterz w Wałczu. 24 marca 1903 r. został wikariuszem w Trzebiszewie koło Gorzowa Wielkopolskiego, ale już w następnym miesiącu przeniesiono go do Sypniewa w ówczesnym powiecie wałeckim, gdzie przez 7 lat posługiwał jako wikariusz pod kierunkiem prałata Friske. 1 maja 1910 r. mianowano go komendarzem parafii w Starym Dworze koło Międzyrzecza. Po pół roku, 1 listopada 1910 r., został proboszczem parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Trzciance, gdzie posługiwał przez 13 lat. W tym czasie, pomimo ciężkiej sytuacji materialnej parafian, spowodowanej obciążeniami wojennymi, udało mu się doprowadzić do budowy nowego kościoła w centrum miasta, który służy parafii do dziś. Ponadto otoczył opieką duszpasterską liczne stowarzyszenia parafialne oraz pracował jako katecheta w trzcianeckiej szkole realnej (Realschule). W tym czasie do parafii należało ok. 3300 katolików, nie było wikariusza. Po tym jak w wyniku przepracowania proboszcz Bucks podupadł na zdrowiu, został ponownie przeniesiony do Sypniewa, gdzie 28 czerwca 1923 r. objął probostwo. Pozostał w tej miejscowości przez następne 23 lata, nawet gdy w styczniu 1945 r. do wsi napływać zaczęli polscy osadnicy, z którymi pozostawał w bardzo dobrych relacjach. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 31 stycznia 1946 r. w Sypniewie, gdzie został pochowany.